در آستانه ورودی، می خواهی آغاز کنی، پیش از هر چیز، باید نیت کنی
نیت کن! همچون خرمایی که دانه می بندد. ای پوسته، ای پوک، بذر آن خودآگاهی را در ضمیرت بکار، درون خالی ات را از آن پرکن، همه تن مباش، دانه بند! بودنت را پوستی کن بر گرد هسته ایمانت، هستی شو، هست شو، همه حباب مباش، در دل تاریکت، شعله را بر افروز، بتاب، بگذار پر شوی، لبریز شوی، بدرخشی و شعشعه پرتو ذات، بی خودت کند، خود کند، ای همه جهل، همیشه غفلت! خداآگاه شو، خودآگاه شو.
و اکنون دیگر مقیدی، مسوولی، در احرامی، در حریمی، راهی حرمی، عازم مکان حرامی، در زمان حرامی، درجامه احرامی! در حریمی از محرمات...
محرمات:
10.بدزبانی، جدال، دروغ و فخر فروشی هرگز!
11. جامه دوخته یا شبیه دوخته مپوش، نخی نیز بر احرامت نباشد، تا راه بر هر تشخیص و نمودی، بسته شود.
12.سلاح بر مگیر و اگر ضرورتی هست، پیدا نباشد.
13.سرت را از آفتاب سایه مکن، سقف چتر، کجاوه، اتومبیل سرپوشیده... ممنوع!
14. روی پاهایت را، به جوراب یا به کفش، مپوش.
15. زینت مکن، زیور مبند.
16.سر را مپوش.
17. مو نزن.
18. به زیر سایه مرو.
19. ناخن مگیر!
20. کرم مزن.
21. تن خود با دیگری را خونی مکن، خونی مگیر.
22. دندان نکش.
23. سوگند مخور.
24. و تو ای زن! رو ، مگیر!
تحلیلی بر مناسک حج ( بخش چهارم ) نوشته استاد شریعتی...برچسب : نویسنده : haj19081 بازدید : 180